De appel valt niet ver van de boom.

En onder het moto van "zo vader, zo zoon", de volgende foto...

Mijn vader in een MiG op zijn reisje in Oekraïne...

Greetings Marnix

Bom Dia...

Heeft U even?? Dit gaat namelijk een erg lang blogje worden. Ik heb lang niet geupdate en ik heb een hoop te vertellen...

Eerst de beloofde foto's van ons fantastisch dagje Lisboa!

Bij de Metro (lijkt stiekem wel op een mode-shot hè!?)

Me & the ladies

Me & the Bra's

Het zooitje ongeregeld wachtend op de tram.

Ook heb ik 2 weken geleden mijn GFC (General Flight Check) gehad, en gehaald. Dit is een examen wat wordt afgelegt nadat je 40 uur gevlogen hebt. Ik had een Spaanse examinator, die me (ondaks dat ik het zelf niet echt goed vond gaan), mij toch een standaard beoordeling heeft gegeven.

Ondertussen heb ik weer een nieuwe instructeur gekregen. Merissa Reis is de naam. Een Portugese van 27 jaar oud. Ik ben een van haar eerste studenten en ze doetr het best leuk. Jammer dat ik de laatste tijd bijna alleen maar solo vlieg, en haar dus eigenlijk alleen maar nodig heb voor de autorisatie van mijn vluchten :)

Ik vlieg op het moment heel veel. Zo ben ik vorige week maandag naar Badajoz in Spanje geweest. Je moet namelijk minimaal 1 keer tijdens de VFR fase op een gecontroleerd veld zijn geweest. Super leuk. Voor het eerst in mijn leven ben ik gecleard om te landen en op te stijgen.. Super vet..: "Diana two three niner, the wind is two niner zero with one five knots, runway three four, you're cleared to land."
Ik had op de heenweg naar Badajoz op de achterbank een andere student mee, die voor haar 75 uurs check nog even wat truckjes wilde afkijken...
Zitten we uiteindelijk lekker in de terminal van Badajoz een Cola-tje te drinken, staat er opeens een Seneca instructeur in uniform naast ons. Ik dacht nog bij mezelf: "wat gek, ik heb geen Seneca gezien en ook geen andere Diana's op de radio gehoord.
Bleek dat hij met een ATR 42 van Iberia vanuit Madrid (waar die woont) naar Badajoz was gekomen en eigenlijk op zoek zijn naar een lift naar Évora. Dus op de terugweg had ik 2 passagiers! Alleen het nadeeltje was dat het op Badajoz maar 42°C was, en dat de motor dat eigenlijk niet zo heel goed meer trekt. Uitendelijk zijn we na 20 minuten met gemiddeld 100'/sec, op 3000' aangekomen, vanwaar we rustig doorgekacheld zijn naar huis.

Afgelopen vrijdag was het dan tijd voor de grootste trip die je op de opleiding maakt. Mijn 300 nautische mijlen trip. Die mij van Évora naar Coimbra en Aveiro en vervolgens weer naar Évora bracht. Ik ben op die trip alleen iets heel stoms vergeten: namelijk het maken van wat leuke foto's. Sorrie sorrie sorrie.....
Coimbra is een heel gezellig, niet al te groot veldje, waar op het moment dat ik kwam, ze druk bezig waren met blusvliegtuigen, omdat een stuk van het bos bij Coimbra in de fik stond. Dat hield in dat ik even moest wachten met landen, tot de blusvliegtuigen weg waren. Op Coimbraheb ik het vliegtuig geparkeerd, uitgestapt, stempeltje gehaald, plasje gedaan en weer ingestapt om te vertrekken naar Aveiro.
Aveiro is een hele grote verlaten legerbasis, waar nu geen ene klap meer te beleven valt. Het ligt naast het strand, maar daar is alles mee gezegt. Er staan een paar hele grote hangars, maar daar staat niks in. Nadat ik 10 minuten zielig in mijn eentje stond te wachten, kwam er een autotje aangereden, met een mannetje die de beschiking had over een stempel en een sleutel voor de AVGAS pomp. Dus snel ge-refueld, stempeltje geregeld en hem weer gesmeerd daar. Wat was dat een trieste aangelegenheid zeg...
Op weg naar Évora een hele hoop verkeer op dezelfde hoogte tegen gekomen, dus er was geen tijd om te relaxen... Ik moest de hele tijd goed opletten of ik geen ander verkeer tegemoed zou komen.

Om dit te vieren zijn we afgelopen zaterdag met de jongens naar Aqualand gegaan. Ik was stiekem eigenlijk een beetje vergeten hoe vet het is om als een kip zonder kop van de ene naar de andere glijbaan rennen en dan zo hard mogelijk naar beneden te roetsjen... Ik heb nu alleen wel krassen op mijn rug en ongeloofelijke spierpijn in mijn nek, maarja... dat hoort erbij... Wil je weten waar ik over praat...

Krijg je er ook al zin in??

Vandaag 2 vluchtjes gemaakt, en zometeen mag ik nog even simmen... Gezellig, zo vaan 6 uur ´s ochtends tot half 10 ´s avonds op school zitten... Gelukkig is er internet!

Greetings Marnix.

P.S. Op mijn tweede vlucht van vandaag (solo diverteren), bleek mijn maag toch weer niet in staat om het voedsel gewoon op de plek te houden waar het hoort.. Zakje vol, vieze smaak in mijn mond.. Ik weet niet of ik dat vliegen allemaal wel zo leuk vind ;)
P.S.2. Er komt nog een Badajoz foto!